Esta etapa supone una revalorización importante del GR-56 ,al conectar la ciudad orensana con la Estacion de Montaña de Manzaneda , recuperando la idea de posibilitar a través de senderos de gran factura el poder atravesar nuestra provincia caminando, utilizando al paso su capital .
Esperamos que en la próxima temporada el Transourensan esté totalmente operativo para poder ser disfrutado al completo por los que nos vemos impresionados por sus maravillosos valores naturales ,etnograficos y paisajisticos.
De momento, este domingo 27 de Septiembre, el Club Alpino Ourensan realiza una salida de senderismo ,organizada por su seccioó de veteranos y el grupo de traballo GR-56 ,para recorrer la mayor parte de esta primera etapa hasta la emblemática zona rupestre de S. Pedro de Rocas ,donde el club cuenta desde hace decadas con interesantisimas zonas de escalada que representaron el nacimiento de este deporte en Ourense, reconociendo al detalle las vias de escalada del gran monolito cercano al monasterio conocido como " O REPOLO" donde se siguen poniendo aprueba, tantos años despues ,la destreza y capacidad de los mejores escaladores de orensanos.
CELEBREMOSLO !!
 |
| A PORTA RUPESTRE DA RIBEIRA SACRA |
 |
| INTEGRAL TRANSOURENSANA |
 |
| ESCALADA CHIMENEA AÑO 1974 |
 |
| MONTAÑEROS EN S. PEDRO DE ROCAS AÑO 1974 |
12 comentarios:
PA HABERNOS MATAO...
Que gran foto !!! non cambiaches ná ! Chimenea no Repolo ou no Risco...as miñas primeiras escaladas..qué ben que esta etapa do Transourensán remate nesta querida zona pra todos nós
San PedrO de Rocas era A MECA DA ESCALADA CEIVE E MIXTA de Ourense.O monolito "O REPOLO" supuña un gran reto pra calquera escalador,teño visto voar nel unhas cantas veces a compañeiros de cordada e e eu mesmo voei outras tantas; algún dos vós mais potentes foi o dun montañeiro de Madrid que facía cordada co malogrado Santi Suarez (SUALONSO) , ao superar o teito logo da 1ª reunion.Nós estabamos na rocha do capanario ollando a escalada logo de ter feito a via do Gavilán.
Ti tamen sufriches coma mín as "delicias" desta gran via .Hai que deixar os figados neste REPOLO.
Hai que ir rondalo...
Antón!! Tés que publicar máis fotos que lucen moito!! Unha pena non poder facer a ruta ese día!!
Gracias Aninha,xa ves o juapo que estaba eu naquiles aninhos.Botamoste de menos na pateada,chegoulle ben...
Siempre en la " brecha" . Alma montañera que perdura en los tiempos. No abandones tus ilusiones.Loly
Que bonita sorpresa Loliña ,ti lembrarás moi ben cando saia de casa cargado cos bartulos para escalar cos do Club Alpino sendo un rapaz.Lembro ben o pulo que me dabas sempre para todalas cousas e o ben que me facían a tua escoita permanente e os teus consellos abondosos .
Bkñssssss,bkñsssssssss.
Hola anton dei con esta paxina do teu blog buscando información sobre o repolo de san pedro de rocas,ando buscando información sobre esto igual me podes axudar.
Un saludo
Grazas
Hola anonimo , seguro qe podoche axudar.Dime que precisas sobre o REPOLO e identificate que non sei que eres.Despitacheste...
saudos montañeiros
Boas tardes!
Chámome alberto,son dun pueblo cerca do monasterio,fanático da escalada e xa teño ido mais dunha vez a ver esa parede...gutariame saber que hai para escalar ahi,se hai algunha zona cerca,desde cando se escala e desde cando se parou de escalar ....gustariame saber algo da historia sobre esa parede.
Non teño moi claro se inda se pode escalar ali..
Moitas grazas Anton
Un saudo
Ola Alberto,xenial que ti tamén sexas escalador,eso explica que repararas no Repolo.Eu escalo dende o ano 1.974 e as miñas primeiras escaladas foron en S. Pedro de Rocas sobor de todo.Teño que decir que xa se escalaba con anterioridade por parte dos meus maestros de Ourense e de montañeiros de Vigo .
En Ourense o club por excelencia foi sempre o Club Alpino , onde se concentraba a xente da montaña entre os que se practicaba a escalada maioritariamente, tamén a espeleoloxia e o esqui.A este club pertenezo eu onde fun presidente moitos anos.
O Repolo escalábase con frecuencia , sempre en disputa co dono do pazo ,señor Moreiras , que non queria que se escalase por ter feito unha repoboacion de piñeiros e demais en toda a zona,non fora que llos escachásemos xa que estaban nacentes.
Hoxe algún escalador esporádicamente aínda trepa polo Repolo,discipulos meus e os seus compañeiros ,recentemente podíase ver unha cinta exprés abandoada por riba do teito.Hoxe xa non esta.
Accedese ao Repolo pola traseira facilmente .Na cara frontal segun ollamos dende o mosteiro hai unha interesantisima via na que ainda quedan clavixas sin retirar e algun remache (buril ) con placa. A maioria delas son das que chamamos de ferreiro por ser feitas caseras nos anos 70 , podese progresar por elas como anclaxe para artificial e seguros intermedios xa que a parede tira moito a extraplomo.
Avanzase enlazando fendas e empotres dende a esqueda da parede en mixto .É moi evidente ata a repisa que se atopa no medio da parede A QUE SE SAE NUN EXIXENTE EMPOTRE onde se atopa a reunion.Haberá algún remache ( podese acceder lateralmente a esta reunión dende o monte).
Dende aqui continuase superando o teito en artificial e enlazando fendas ata o cume onde hai un cáncamo cementado logo do final cun remache.
Pasos de V+ e 6a en libre misturados con A1 e A2 .A via non esta instalada para deportiva, hai que levar de todo por si...friends,empotradores minimo.Eu rapelaria antes a via para estudiar as condiciós na que se atopa.
Dende a base a dereita nace unha via en extraplomo que conta con remaches no seu comezo e algún clavo e semella continuar pero non ten continuidade.
Existe outra via chamada "O Gavilan" a dereita do Repolo na traseira , é unha corta via de IV+ CUN PAR DE PASOS EN ARTIFICIAL PODENDOSE FORZAR UN 6B comenzando por unha fenda a esquerda.Conta cún cáncamo tamén no cume o rematar esta via pra reunión e rapel.
Como ves paga a pena , haberia que traballar un poco iste penedo impresionante que tantos bos ratos nos deparou e pode seguir deparando.
Na zona hai mais posibilidades, O RISCO DO CORVO, O CHAODARCAS, OS FARALLONS DO GALO... e escalase e escalouse si ben ocasionalmente xa que a roca e un pouco sabregosa e sucia.
Espero que sirva o teu interese e escales a gosto no noso Repolo .
Da novas do que aconteza ,cecais algunha xornada podemos coincidir pola zona.
Boas escaladas!!
Saudos montañeiros do Anton.
Moitisimas Grazas Antón,
A miña maior intención e a deportiva,como moito a clásica,o tema do artificial inda non o provei, teño moita curiosidade porque na ultima visita que fixen vin un par de destellos na parede que asemellaban chapas de parabolts novos ,brillaban na metade da parede,igual para progresar ou quizas a miña imaxinación que queria subirse por ahi.
Se ten acceso pola parte traseira non tardarei moito en montar un rapel e votarlle una ollada,seria una ilusión poder probar alguna liña de esa parede.
Teras noticias miñas da proxima inspección.
Non quero ser pesado pero non me importaria ter algo mais de información sobre esas outras posibilidades que comentas,se estan cerca,por onde podo buscalas...
A parte boade todo esto e que agora os piñeiros xa son grandes e non hai problema de estropealos,se a cousa vai ben igual non poñen pegas da nosa actividade!
Non me importaria en absoluto coincidir pola zona algun dia, temosvos moito que agradecer!
Un saludo
Alberto
Publicar un comentario